آدمها هیچ وقت به خاطر کارهایی که نکرده اند تشویق نمی شوند. همیشه وقتی کار بدی را که می توانستی بکنی نمی کنی یا خودت را کنترل می کنی و حرفی نمی زنی، خشمی داری و بر سر راننده تاکسی فرود نمی آوری کار بزرگی نکردی.کاردرست همین است، هیچ افتخاری هم ندارد. اما دیدید گاهی یک آدمهایی بدجور به دل می نشینند؟ لبخندشان، نگاهشان، یک چیزی هست که دوست داری ادامه پیدا کند. عمق نگاهشان زیاد است؟ این شاید رازش تمام همان کارهایی است که نباید می کردند و نکرده اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر